ฉันอยากมีผัวฝรั่ง เธอมีชีวิตที่ลำบากจากการที่พ่อติดการพนัน จึงทำให้ครอบครัวแตกแยก และการขาดคนดูแลสั

ตอนที่1 บ้านเกิด

นุชรี หรือนุช เกิดที่บ้านนอก ในครอบครัวที่ยากจนมากครอบครัวหนึ่งที่โคราช แม่มีลูก 6 คน ส่วนนุชเป็นคนที่ 4 ถือว่าครอบครัวของเราขาดความรักความอบอุ่นและพลังของครอบครัว เพราะเรา

”จน”

ความจนของเรามีสาเหตุมาจากมีลูกมาก มีแต่ลูกเล็ก กำลังกินกำลังนอน ไม่ได้ช่วยกันหาเงิน แต่สาเหตุหลักคือ พ่อซึ่งเป็นหัวกน้าครอบครัวมีอาชีพพิเศษ

“เล่นไพ่ ไฮโล โบ ถั่ว ตีไก่ ใส่มวย ”

การพนันอะไรๆๆพ่อก็เอาหมด ขอให้เป็การพนัน และการพนันไม่ได้ทำให้คนรวย การพนันมีแต่เสียกับเสีย แต่คนเล่นไปเพราะหวังและอยากได้ งานสบายเมื่อได้ได้มาเยอะ เมื่อเสียเสียหมดตัว และคิดอย่างเดียวคืออยากได้เงินกลับมา แต่ยิ่งเล่นยิ่งเสียยิ่งหมดและยิ่งเป็นหนี้ ยิ่งมีปัญหา

“นี่แหละพ่อของฉัน”

เมื่อไม่มีเงิน ลูกกำลังเล็ก แม่หาเลาะรับจ้างคนแถวนั้น พอทำให้ลูกมีข้าวกินไปวันๆ

หากชาวดูสถานทางบ้านทั้งในตัวบ้านเป็นบ้านโกโรโกโส ลูกเล็ก ยั้วเยียะ พ่อไม่อยู่ มีแต่แม่ดูและและลูกเล็กดูแลกันเอง ใครๆก็รู้ทั้งนั้นแหละครอบครัวของนุชจน

“จนแค่ไหนละ”

จนมากๆถึงขนาดต้องกินข้าวกับน้ำปลาอยู่บ่อยๆและอร่อยซะด้วย

นุชและพี่ๆน้องๆได้ไปโรงเรียนก็บุญแล้ว เราไม่เคยได้เงินไปโรงเรียนไม่มีรองเท้าใส่เสื้อผ้าก็มีแต่เสื้อผ้านักเรียนเก่าที่ได้จากการบริจาค ใส่จนเก่าจนขาดตัวเดียวตัวเดิมจนขาด เสื้อผ้าใส่เล่นปกติก็มีคนละสองสามตัว พี่ใส่แล้วน้องใส่ต่อ ไม่เคนมีเสื้อผ้าใหม่ให้ใส่

พ่อไปทำงาน วันไหนพ่อได้จะซื้อขนมนมเนยให้ลูก พูดดี หัวเราะพอมีสุข

หากวันไหนพ่อเสียพนัน พ่ออารมณ์เสีย ดุด่าว่าตีลูกๆ ด้วยเหตุพนันจึงทำให้พ่อแม่ทะเลาะเบาะแวงกันบ่อยๆ แม่บอกให้พ่อเลิกการพนันหันมาทำมาหากิน แต่พ่อเลิกไม่ได้

แม่ทนสถานการณ์ไม่ไหวเลยเลิกกับพ่อแบ่งลูกกันไปเลี้ยง

“นี่แหละชีวิตของนุช”

ตอนที่2 แม่จ๋า

พ่อแม่เลิกกัน แม่ก็ย้ายไปมาอยู่ที่สมุทรปราการไปหาทำงานแถวนั้นโดยแม่ได้พาพี่ๆของนุชไปด้วย และลูกอีกสามคนเล็กรวมทั้งนุชให้อยู่กับพ่อ

ในเมื่อพ่อมีอาชีพเป็นนักพนันไพ่ นักพนันไก่ พ่อแทบจะไม่อยู่บ้าน มีแต่ลูกเล็ก 7-10ปีดูแลกันเอง กินอยู่หุงหาอาหาร กินไปวันๆ เก็บผักข้างรั้วมาต้มมาแกงใส่พริกน้ปลาเกลือก็อร่อยสุดๆ บางวันเพื่อบ้านจะแบ่งอาหารให้เราได้กิน นุชรู้สึกอร่อยสุดๆและคิดถึงฝีมือแม่ ส่วนพ่อนั้นวันไหนได้ถึงซื้อของติดมือมาทำกิน นานๆหากมีเงินพ่อจะทำอาหารให้เรากินที

เล่นไพ่ก็ใช่จะง่ายคุณ

พ่อเล่นไพ่ก็ต้องมีหลบหลีก ตำรวจ แต่บางครั้งก็ไม่รอดเหมือนกัน ถูกปรับถุกไหม ญาติได้ไปประกันตัวออกมา เราก็ต้องจากค่าประกันผ่อนส่งไปเป็นอย่างนี้บ่อยๆๆญาติก็ทนไม่ไหวแล้ว

รอบนี้พ่อโดนตำรวจจับหลายรอบมาโดนประกันโดนปล่อย แต่รอบนี้พ่อโดนจับจากสาเหตุของการจับไพ่และเรื่องอื่นด้วยไม่รู้ว่าเรื่องอะไร ไม่มีใครประกันพ่อได้ติดคุกใช้ค่าปรับเพราะไม่มีสมบัติใดๆจะประกันพ่อแล้ว ไม่มีญาติคนไหนอยากช่วยแล้ว

นุชและน้องๆอีกสองคน หัวเท่าๆกันด้วยวัยกำลังกินกำลังเล่น ไม่มีผู้ใหญ่อยู่ด้วยต้องดูแลกันเอง

นุชนี่แหละที่โตสุดต้องดูแลน้องๆในบ้านเก่าหลังคารั่วนั้น เรายังโชคดีสามคนตาดำๆยังมีข้างบ้านมิตรแท้ที่สงสารให้อาหารเรากินบ้าง นุชยังคิดถึงและรู้สึกขอบคุณเพื่อนบ้านนั้นตลอด และเรื่องเงินที่จะซื้อเกลือน้ำปลาปลาร้าของเรารวมทั้งข้าวสารกรอกหม้อเป็นกิโล เสาร์อาทิตย์ นุชไปรับจ้างขุดมันสำปะหลัง

ส่วนแม่นั้นมีการติดต่อกันห่างๆ

“นี่แหละชีวิตของนุช”

ตอนที่3 งานเงินงาน

นุชอายุ 12 ปี จบ ป. หก อย่าหวังเลยจะได้เรียนต่อมากกว่าเกณฑ์บังคับทั้งที่นุชเห็นเพื่อนไปโรงเรียนยังอยากไปโรงเรียนเหมือนเพื่อนๆ แต่โอกาสชีวิตของนุชไม่มี

นุชมองตามเพื่อน เมื่อเห็นเพื่อนๆนั่งรถสองแถวผ่านไปโรงเรียน หากนุชมีครอบครัวที่อบอุ่นมีพ่อแม่ที่อยู่ด้วยกัน สมบูรณ์สุข พ่อไม่ติดการพนัน เธอคงมีโอกาสได้ไปเรียนอย่างเพื่อนๆ แต่มันเป็นเพียงความคิดและความฝัน

พ่อของนุชพานุช”ไปทำงาน”ล้างถ้วยล้างจานทำความสะอาดที่ร้านบาร์ขายเหล้าที่นั้นเขาต้องการคนล้างจาน

ซึ่งเด็กอายุเพียง12ปี ผอมแห้ง ขาดอาหาร ตัวมอมดำ แต่ยังมีคนรับนุชทำงาน ถือว่านุชโชคดี ซึ่งค่าแรงที่พ่อได้ตกลงไว้คือ 1,000 บาทต่อเดือน นายจ้างบอกนุชว่าค่าจ้างนี้ เป็นเงินต่างหาก และกินนอนด้วย

นุชได้ยินเงินพันก็หูผึ่ง

มันน่าจะหูผึ่งไหม ได้เดือนละตั้งพันบาท เคยได้จับเงินร้อยมาก่อนซะเมื่อไหร่ละ

“พัน พัน พัน พันบาท “นั่งยิ้มนอนยิ้มทำงานอย่างขยัน

จริงๆอาจจะเป็นความโชคดีของนุช ที่ร้านอาหารมีอาหารการกินสมบูรณ์ เป็นอาหารจากที่นายจ้างทำให้กินบ้าง เป็นอาหารที่ลูกค้ากินไม่หมดบ้าง

“อิ่มเอม!!! อร่อย” นุชกินอิ่มและเธอยังคิดถึงน้องๆที่อยู่บ้านกับพ่อด้วย

และคนกำลังกินกำลังนอนอย่างนุชเลยโตขึ้นๆๆๆสวยซะด้วย

เมื่อสิ้นเดือนนุชพี่ๆได้รับเงินค่าแรง ยังไม่ได้ อยากจับตังค์พันจังเลย

แต่พอนุชไปถาม คำตอบที่นุชอึ้งคือ

“พ่อเธอเบิกไปห้าเดือนตั้งแต่เอาเธอมาส่ง”

แล้วพ่อเอาเงินไปทำอะไรละ หากไม่เอาไปเล่นไพ่

ตอนที่4 นุชมีแฟน

นุชทำงานที่โรงเหล้าได้3ปี ในช่วงนี้พ่อไปๆมาๆหาสู่ ขอเงินจากนุช บอกว่าวันนี้ไม่มีเงินซื้อข้าวให้น้องๆเพราะพ่อเสียพนัน

“เอ้า” นุชจำเป็นต้องให้เงินทิปที่มีบ้างหรือยืมนายจ้างก่อนบ้างเพราะไม่พ่อจะด่าท่อจะตีนุชด้วย

หากสิ้นเดือนพอมีให้ แต่ช่วงกลางเดือนนุชให้ตามมีตามเกิด

พ่อของนุชไม่ใช่พ่อธรรมดานะ เพราะพ่อมีเทคนิค บางวันพ่อเอาน้องมาด้วย พอนุชมีให้น้อยพ่อก็พาลโมโหตีนุช ตีน้องโชว์ที่ร้านขายเหล้านั้น

โรงเหล้าจะมีคนไปมาหาสู่ลูกค้าเยอะพอควร นุชได้พบชาย ”เกรียง” อายุ 20 กว่า เห็นนุชสาวอายุ 15 เขาสอบถามว่า”ทำไมมาทำงานในโรงเหล้าสำหรับผู้ใหญ่ไม่ใช่เด็กๆอย่างนุช”

นุชจึงเล่าชีวิตรันทดให้เขาฟัง

“ครอบครัวยากจนและพ่อติดการพนัน”

ด้วยความสงสาร เขาจึงรับเลี้ยงและไปอยู่บ้านกับเขา “เป็นเมีย” จึงจบชีวิตวัยรุ่นในโรงเหล้าของนุช ตั้งแต่ตอนนั้น

พ่อผีพนันของนุชก็ใช่ย่อย พ่อรู้ลูกสาวอายุไม่ถึง 18 และได้ผัว พ่อยอมรับไม่ได้ หากพ่อไม่ได้เงิน

พ่อขู่ฟู่ๆๆๆๆหัวหมอ กับเกรียง

“หากไม่ให้เงิน มีเรื่องแน่ จะไปแจ้งตำรวจว่าแกข่มขืนนังนุชมัน”

เกรียงจำเป็นต้องให้ หากเกรียงไม่อยู่นุชไม่มีเงินจะให้ และบางครั้งพ่อก็ใช้ไม้ พาน้องมาด้วย มิหน่ำซ้ำมาตีน้องที่บ้านเกรียงอีกเพื่อให้ได้เงิน

“ช่างน่าเอือมระอาจริงๆๆ”

ตอนที่5 หย่า

ด้วยความที่อยู่โคราชใกล้พ่อ จึงถูกพ่อมาขูดขอเงินประจำ เพื่อตัดปัญหานุชจึงชวนเกรียงไปหางานโรงงานทำที่สมุทรปราการ ช่วยกันทำงานจะสร้างครอบครัวใหม่

เมื่อ เงินเดือนออก เริ่มเห็นปัญหา เงินมาแบ่งแม่ของเกรียงบ้าง แบ่งให้พ่อของนุชอีก นุชและเกรียงไม่พอกินต้องเอาน้ำลูบท้องกินอดอยากอีก พอกินต้นเดือนปลายเดือนไม่พอกิน กินบะหมี่สำเร็จรูปใส่ไข่ใส่ผักไป

เดือนต่อมาทั้งสองรู้ปัญหาการบริหารเงินเดือนรายได้น้อยแล้วก็ลดส่วนของพ่อบ้างแม่ของเกรียงลงบ้าง

การลดยอดเงินที่ให้แม่ของเกรียงลง ทำให้เป็นจุดเล็กๆของ

”ศึกแม่ย่ากับลูกสะใภ้”

แม่ย่ากับลูกสะใภ้เกิดปัญหาอีก เพราะแม่เกรียงไม่ต้องการให้เกรียงมาทำงาน ทางครอบครัวก็มีกิน แต่นุชต้องการห่างจากพ่อที่ขอเงินแล้วขอเงินอีก

“เฮ้อ!!!ชีวิต”

ยังมีอีก ปัญหาทางครอบครัวของเกรียง แม่เริ่มไม่ชอบขี้หน้านุช เพราะพาลูกชายเขาออกมาจากบ้านทำให้แม่แฟนขาดรายได้อีกและยุแยงให้รักเราเสื่อมคลาย

“อยู่ด้วยกันไม่มีทางเจริญหรอก “

“พ่อเขาติดการพนัน เลิกซะ หาคนใหม่”

เอ้อ!!ส่วนนุชและเกรียง เริ่มเกิดการทะเลาะเบาะแวงจาก

”เงินไม่พอใช้”

“แรงผลักจากพ่อนุชที่ขอแต่เงิน”

“ และแรงพูดจากแม่ของเกรียง” และเกรียงอายุยังน้อยจึงเชื่อคำของแม่

“และเราก็เลิกกัน”

ตอนที่6 งานเงินเรียน

หลังจากที่เลิกกับเกรียง นุชอายุได้เพียง 17 แม่ก็ให้ย้ายไปอยู่ในบ้านเช่า ของแม่ที่อยู่กับสามีใหม่ และเห็นแม่ทะเลาะกับพ่อเลี้ยงบ่อยๆ นกคิดว่าทะเลาะกันคงเป็นเรื่องปกติ เพราะครั้งที่นุชยังเล็ก นุชเห็น พ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อยๆ

การทะเลาะคงเป็นเรื่องปกติของผัวเมีย

ตัวนุชเองเป็นเพียงผู้อาศัยใบบุญของแม่จึงไม่ได้สนใจในจุดนั้นมาก ปล่อยให้ผู้ใหญ่ทะเลาะกันไป

นุชตั้งต้นชีวิตใหม่ ไปทำงานเป็นสาวเสริฟร้านอาหารงานถนัดเดิมๆๆและ คิดถึงเรื่องอนาคต นุชจึงไปเรียนการศึกษานอกโรงเรียนเพื่ออนาคต

จนในที่สุด นุชจบ มอต้น ในช่วงที่นุชอายุ 18 ปี

“จบมีใบประกาศกับเขาซะที”

นุชได้นำใบประกาศนั้นไปสมัครทำงานในโรงงานท่อผ้าแห่งหนึ่งที่ไม่ไกลจากบ้านนัก

ดูเหมือนชีวิตนุชจะสดใส่ สาวสวย วัย 18 ต้องมีโอกาสที่จะแสวงหาบ้าง หากเขาในกลุ่ม หรือคนหมู่ใหญ่โอกาสมีคู่ย่อมมาถึงหากทำตัวอย่างมีมิตรภาพ

“มองๆๆหา”

ที่นี่เพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันมากมายมีเสียงหัวเราะ มีหนุ่มๆเยอะด้วยมีหลายคนที่ดูน่าสนใจ

แต่คนที่นุชสนใจได้พูดคุยและเขาก็สนใจนุชด้วย

เขาชื่อชาญชาย ชายหนุ่มอายุ 20 กว่าๆ หน้าตาหล่อเหลาในสายตาของนุช

มีงานเป็นถึงช่างประจำโรงงาน

“แค่นี้ก็ตรงสเปคนุชแล้ว”

ตอนที่7 ชายมาสนใจ

ชายเป็นคนหน้าตาดี หน้าที่การงานเป็นถึงช่าง มองกันไปกันมาและทักทายกันบ้าง จึงได้รู้ว่าชายหนุ่มรูปงามสเปคของนุชมีข้อเสียคือเขาเป็นคนเจ้าชู้ จีบสาวด๊ะ

“โธ่เอ้ย!จะเป็นคนดีก็ไม่ได้นะรูปหล่อ “

และสวยๆอย่างนุชไหนเลยจะรอดจากการจีบของชาญชาย ช่างประจำโรงงาน นุชก็ยิ้มและคุยด้วยตามปกติ แค่ชอบความหล่อ แคร์ดี บางทีเขาก็ซื้อขนมซื้อน้ำมาฝาก เป็นสาวเรื่องอะไรจะไม่รับละ มีเพื่อนมี่คนชอบดีกว่ามีคนเกลียดเป็นไหนๆ แต่นุชยังไม่รักหรอกเพราะข้อเสียที่เขาเป็นหนุ่มเจ้าชู้

“ชายเจ้าชู้จะเหมือนเป็นชายสาธารณะ”

โชคดีโชคร้ายหรือฟ้าลิขิตที่วันนั้นเพื่อนของนุชและชาญชายได้วางแผนให้นุชและชาญชายติดในโกดังเก็บของโรงงานสองคนและเหตุของคนหนุ่มสาวก็เกิดขึ้นชาญชายก็เป็นชายไวไฟสมชื่อ ส่วนนุชก็เป็นสาวที่ไม่โสดที่ไม่สด

“ฮา!พลาดท่าเขาซะแล้ว”

หลังจากที่มีอะไรกันนุชบอกนุชว่า

”ไม่ต้องมารับผิดชอบเพราะยังไม่ยากมีสามี”

แต่เขาบอกว่าเขารักนุชตั้งแต่เห็นหน้าและติดตาม อยากมีนุชเป็นภรรยา และขอร้องให้นุชย้ายไปอยู่ด้วยกัน และเขาแสดงความจริงใจโดยไปหาแม่นุชเพื่อคุยเรื่องที่เราจะอยู่ด้วยกัน

“เออ ก็น่าจะดีหากเขารักนุช”

นุชคิดว่าอาจจะดีก็ได้ เพราะจะได้ไม่ได้ยินเสียงของแม่และพ่อเลี้ยงทะเลาะกัน

และเริ่มต้นสร้างชีวิตครอบครัว

ถึงแม้การย้ายไปอยู่ด้วยกันโดยไม่มีพิธีแต่งงาน แม่ของนุชก็ไม่ได้ทัดทานอะไรเพราะนุชลูกสาวเคยมีประสบการณ์ผ่นการอยู่กินกับชายอื่นมาแล้ว การที่มีคนรักนุชจึงเป็นเรื่องดี และแม่ไดยอมให้นุชไปอยู่กับชาญชาย ตั้งแต่บัดนั้น

ตอนที่8 ผัวฉัน

เมื่อเราอยู่ร่วมกัน ชาญชายดูแลนุชดี ทั้งสองมีความสุขข้าวใหม่ปลามัน ฉันรักเธอ

เฮอ!โล่ง อะไรๆๆก็ดีหมด นุชจะได้เริ่มต้นชีวิตใหมที่สุขสดใสซะที

นุชตั้งใจว่า หากมีครอบครัว หากมีลูกนุชจะดูแลลูกและครอบครัวอย่างดี นุชจะไม่ทำให้มีปัญหา ทะเลาะเบาะแวงอย่างที่พ่อแม่เคยทำ หรือแม่กับพ่อเลี้ยงทำ และสำคัญคือการพนันต้องไม่ให้ตัวเองและสามีเข้าใกล้เด็ดขาด

ซึ่งเรื่องนี้นุชได้พูดคุยกับชาญชาย เขาเขาใจและเขาได้สัญญาว่าจะไม่มีเช่นกัน

ดูเหมือนชีวิตของนุชจะสดใสดีมีอนาคต

เวลาแห่งความสุขครึ่งปีผ่านไปอย่างรวดเร็วเหมือนหนึ่งเดือนจริงๆ

ต่อมาชาญชายบอกว่ามีพบปะสังสรรเพื่อนมากขึ้นดูเพราะบางครั้งกลับจากงานทั้งสองไม่ได้กลับพร้อมกัน

และมีเสียงโทรศัพท์ กริ้งกร้างขึ้นมาบ่อย ซึ่งชาญชายจะบอกว่าเป็นเพื่อนร่วมงาน และออกไป

และวันหนึ่งในขณะที่ชาญชายอาบน้ำ มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

นุชรับสายและเสียงจากปลายทางบอกว่า

“ชายนกออกจากบ้านแล้วนะ เดี๋ยวเจอกันที่เดิมเวลาเดิมจ้า คิดถึ้งคิดถึง”

“โอ้ก็อด!”

นุชเจ็บแปล๊บๆๆๆๆ สอบถามชาญชาย จะตอบตลอดว่าไม่มีอะไร เขารักนุช และจะสร้างอนาคตด้วยกัน

แต่เสียงโทรศัพท์มาชาญชายก็ออกไปแทบทุกครั้ง

นุชรู้สึกว่าตัวเองเจ็บมากแต่ก็ต้องทนเพราะไม่อยากมีผัวหลายคน จนกระทั้ง

“นุชท้องจ๊ะชาย”

ตอนที่9 ดูแลลคนท้อง

หลังจากที่ชาญชายรู้ว่านุชท้อง รวมทั้งคนในครอบครัวของเขาด้วย ทุกคนยินดีปรีดา ที่นุชจะมีหลานให้เชยชม

ส่วนพ่อเจ้าประคุณชาญชาย เขาได้ปรับปรุงตัวเตรียมเป็นพ่อ เขาดูแลนุชเป็นอย่างดี อะไรๆชาญชายทำให้ อะไรอยากได้ อยากกินเขาก็หามาให้กินให้อยู่ งานบ้านทุกอย่าง ซักผ้า หุ้งข้าวทำอาหาร สามียอดรักของนุชดูแลนุชทั้งหมด

นุชไม่ต้องทำอะไร นั่งรอกินกับชี้นิ้ว

ฃความรักก็จ๊ะจ๋า ดีมาก

คุยกันกรุจุ๋งกระจิงกับลูกด้วย

หากได้ลูกชายจะให้ชื่อว่า ศักดิ์ชาย

ส่วนหากมีลูกหญิงจะให้ชื่อว่ายอดหญิง

เป็นช่วงที่นุชมีความสุขสุดๆ

แม้แต่ข้าวปลาอาหารปรุงรสอะไรๆชาญชายทำให้หมด ตักอาหารมาวางบนโต๊ะ กินๆๆเสร็จ เขาได้นำไปเก็บไปล้าง เรียบร้อย บางวันสามียังป้อนเลยเอาใจสุดๆ กินข้าวเสร็จก็ไปเทินหลังนอนเอกเขนกมองดูสามีทำงาน

นุชยิ้มอย่างมีสุข

ชาญชายไปซักผ้ารีดผ้าชนิดที่ว่าเรียบร้อยดีเริ่ดสุดๆ เป็นบุญของนุชจริง เพราะมีท้องนี่แหละจึงทำให้ชาญชายกลับตัวมาเป็นพ่อบ้านพ่อเรียน จนนุชคิดว่า

”จะขออยู่กับผู้ชายคนนี้ตลอดไป”

นุชพูดกับตัวเองว่า

”ขอบคุณเทวดาที่ส่งคุณมาให้ฉัน”

ตอนที่10 ศักดิ์ชายลูกแม่

ชาญชายดูแลนุชอย่างดีไม่ขาดตกบกพร่องจนนุชคลอดลูกเป็นชายหน้าตาน่ารักมาก พ่อหล่อแม่สวย ลูกออกมาได้หน้าตาพ่อนิด ได้หน้าตาแม่หน่อย น่ารักมาก

ทาางพ่อแม่ของชาญชายนั้นดีใจมากที่ชาญชายได้เป็นฝั่งเป็นฝาจริงจัง และได้หลานชายปู่ย่า จนพากันเหมารถจากบ้านนอก นุชเองก็ดีใจมากที่ได้ลูกชายสมบูรณ์ ครบและหน้าตาน่ารัก

หลังพักที่โรงพยาบาลสองวัน ชาญชายเหมาแท็กซี่พานุชและลูกน้อยกลับไปบ้าน ด้วยความสุข หลังจากนั้นชาญชายดูแลนุชและลูกอย่างดีและดีกว่าเดิมซะอีก ลูกแอะ พ่อตื่นก่อนนุชทุกครั้ง

นุชให้ลูกดื่มนมแม่เพื่อให้เราประหยัดและเป็นความรู้สึกที่อบอุ่นที่ได้ให้นมซึ่งออกมาจากร่างกาย จากอกนุชให้ลูก และได้กอดลูกนอนหลับมองหน้าลูกยิ้มอย่างมีสุข

ชีวิตของนุชผ่านปัญหาอุปสรรคมากมาย ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะมีชีวิตครอบครัวที่มีความสุขขนาดนี้

ช่วงนี้ช่างเป็นช่วงความสุขของแม่ใหม่ พ่อใหม่ ไม่ประสาในการเลี้ยงเด็กจริงๆ

หลังนุชให้นม ชาญชายเอาลูกพาดบ่าอย่างที่พยาบาลสอนจากโรงพยาบาลลูกชายก็ลมออก

“เอื้อกๆ” พ่อเขาทำดีอย่างนี้ทุกครั้งพาดบ่าลูบหลังให้ลูก

หลังกินแล้วลูกอึชาญชายอีกนะแหละช่วยเปลี่ยนผ้าอ้อมแพมเพิสช่างเป็นสามีและเป็นพ่อที่ดีจริงๆ

นุชมองการกระทำของชาญชายพ่อใหม่ สามีตนเองอย่างมีความสุข

และชาญชายอยู่ช่วยในบ้าน ไม่ได้ไปทำงาน ช่วงหลังคลอดหนึ่งอาทิตย์ หลังจากนั้นเขาก็ไปทำงานปกติ

มาสายบ้างแต่เขามีของกินหิ้งมาให้นุชกินเต็มมือ

“เฮ้อ!ความสุขในครอบครัวมันเป็นอย่างนี้เอง”

ตอนที่11 ความสุขติดปลีก

ในช่วงสองเดือนแรกหลังนุชคลอด จะมีคนไปมาหาสู่ห้องเช่าของนุชประจำ

เป็นเพื่อนๆจากโรงงานที่เคยทำงานด้วยกัน หลังเลิกงานบ้างบางคนก็ซื้ออาหารมากินด้วยกันพร้อมกับมาอุ้มหลาน ใครๆก็ชมว่าลูกชายของนุชหน้าตาน่ารัก โตมาหน้าตาคงหล่อได้พ่อได้แม่

วันนี้ก็เช่นกันเวลาประมาณบ่ายหลังเลิกงาน

“ก็อกๆๆๆ”

นุชได้ยินเสียงเคาะประตู

คิดว่าคงเป็นเพื่อนๆที่มา แต่วันนี้ไม่มีเสียงพูดคุย

นุชไปเปิดประตู และคนที่ยืนอยู่หน้าประตูเป็นสาววัยรุ่นคนหนึ่งหน้าตาสวย ผมยาว

“ ดูดูไม่น่าจะเป็นเพื่อนจากโรงงาน”

นุชคิดท้องด้วยไม่น่าจะมากกว่าห้าเดือน

“มาหาใคร” นุชถาม

“ห้องนี้เป็นห้องของชาญใช่ไหม” เธอถาม

“ใช่คะนุชเป็นแฟนของชาญชาย”

“ คุณเป็นเพื่อนชาญเหรอ มามาเข้ามาในห้องดื่มน้ำเย็นๆก่อน”

นุชเชิญเขาเข้ามาในห้อง

ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้าห้องเพียงก้าวเดียวและเธอเหลือบไปเห็นลูกเธอจ้องนิ่งไม่ก้าวเข้าบ้านต่อเหมือนตะลึง

เธอถามว่า”ลูกของชาญเหรอ”

“ใช่” นุชตอบ

ตอนที่12 สายฟ้า

เธอยืนนิ่ง ไม่ไปนั่งทั้งที่นุชก็เชิญไปนั่งที่โชฟา และเธอจ้องนิ่งที่ลูกของนุช และน้ำตาเธอไหลพรากๆๆ

“เป็นอะไรๆๆมีอะไรเหรอร้องไห้ทำไม” นุชถามอย่างตกใจ

หญิงคนนั้นตอบว่า

“ฉันเป็นเมียของชาญ และฉันท้องกับชาญ” และเธอร้องให้มากขึ้น

“มามามานั่ง” นุชรู้สึกงงๆ

เข้าไปปลอบและสอบถามว่า

“มันเป็นยังไง” ด้วยหัวใจที่เจ็บปวด

เธอบอกว่า

”ฉันเป็นเมียชาญที่เขาไปมาหาสู่ตลอด”

นุชเข่าอ่อน แต่ในความรู้สึกของนุชชาญก็อยู่กับนุชสม่ำเสมอ

เธอทั้งพูดและร้องให้

“ฉันจะทำยังไงกับชีวิตฉัน”

นุชเองก็ไม่รู้จะทำยังไงเช่นกันงงและเจ็บปวดสามีสุดดีเลิศของตัวเองไปทำให้หญิงอื่นท้องโตโล่เขามาหาตอนที่นุชหลังคลอดได้สองเดือน ตอนนี้มันเป็นความเจ็บของนุช นุชร้องไห้ สะอึกสะอื้นมากกว่าผู้หญิงคนนั้นเสียอีก และลูกก็ตื่นและร้องไห้ด้วย สงสารตัวเองสงสารลูก

นุชกอดลูกนั่งลงที่โซฟาไม่รู้จะทำอย่างไรได้แต่ร้องไห้

“โอ้ยเจ็บ”

หญิงคนนั้นหยุดร้องเหลือแต่เสียงสะอื้นฮักๆๆ

“ฉันจะเป็นคนไปเอง ขอให้เธอโชคดี” เธอพูด

และเดินออกนอกห้อง

นุชก็เดินออกมามองดูและรู้สึกขอบคุณเพราะนุชมีลูกเล็กๆสองเดือน ที่เธอบอกว่าเธอจะเป็นคนเดินออกไป

พอถึงหน้าประตูตึก เป็นเวลาที่ชาญชายกลับมาจากทำงานเขาสองคนยืนมองหน้ากันที่หน้าตึก

“เพี๊ยะๆๆๆ”เธอตบหน้าชาญชายและเธอได้เดินจากไปลับเหลี่ยมตึก

ตอนที่13 สะใภ้จริง

หลังจากชาญชายโดนตบ เขายืนตะลึงอยู่สักครู่ และเดินหง่อยๆกลับเข้าบ้าน

และเขามาเห็นนุชอุ้มลูกยืนมองเขาอยู่ที่ประตู เขาเข้ามากอดนุชกอดลูก พร้อมกันและกล่าวคำขอโทษ ตอนนั้นบอกได้คำเดียวว่า

“ยากที่จะทำใจ เจ็บ เจ็บ เจ็บมากๆๆ” อ้อมกอดผู้ชายคนที่นุชรู้สึกอบอุ่น ปลอดภัยและคิดว่า เทวดาส่งเขามาให้

ตอนนี้ชาญชายเป็นใครละหากไม่ใช่ผีห่าซานตานส่งผู้ชายคนนี้มาทำให้นุชเจ็บปวดสิ้นหวัง

ในใจของนุชรู้สึกสงสารผู้หญิงคนนั้น นุชรู้สึกสงสารตัวเองมากๆในเวลาเดียวกัน และขอบคุณที่เธอเดินจากไป

ไข้ตัวกินยาและนอนพักก็หาย

แต่ไข้ใจนี้ไข้สูงไข้นาน หายามาสมานให้ไข้ลดไม่ได้ต้องรอเวลาเท่านั้น

หลังจากนั้นนุชก็ซึมกระทือ หมดอาลัยตายอยาก นอนซึม กอดลูก ไม่หิวข้าวหิวน้ำหลายวัน

พอแม่และพี่สาวมาเยี่ยมนุชจึงเล่าเรื่องราวให้แม่และพี่สาวฟัง พี่สาวบอกว่า

”สงสารผู้หญิงคนนั้น”

ใช่แต่นุชต้องสงสารตัวเราและลูกของนุชก่อนคนที่อยาก”กระทืบมันให้ตายคือผัว”ของนุชเอง

”ไอ้ผัวจันไล” แต่มันก็เป็นเพียงคิด เพราะมีลูกเล็กๆเพียงสองเดือน นุชจึงให้โอกาสชาญชายอีกครั้งว่าจะเลือกทางไหน ชาญชายได้

“เลือกนุชและลูก”เพราะพ่อแม่และญาติพี่น้องของนุชรู้จักนุชในนามสะใภ้และไม่เคยเห็นหรือรู้จักผู้หญิงคนนั้นมาก่อน นุชบอกว่า

”ต้องจบสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนั้นนะ”

มันเป็นคำขาดของนุช การมีแฟนหล่อมันไม่ได้เจริญใจอย่างที่คิด หากผัวไม่มั่นคงและชอบไปเจาะแจะนอกบ้าน และผู้หยิงงได้ฟังคำหวานกำลังเลิกกับเมียอะไรอย่าไปเชื้อเด็ดขาด เพราะจะมีเช็กส์ฟรี มีลูกฟรี และแถมมีปัญหาฟรีอีกด้วย น่าสงสารเธอสาววัยรุ่น ใช่นุชเด็ดขาดและดูเหมือนจะใจดำ แต่นุชก็รับไม่ได้ที่จะให้สามีไปบ้านนั้นทีบ้านนี้ที

แค่คิดนุชก็ปวดแปล๊บๆๆๆๆๆๆๆ!

ตอนที่14 ลาทีที่รัก

หลังจากที่ชาญชายได้ตกลงเลือกนุชกับลูกแล้ว ชาญชายก็ดูแลนุชและลูกดีมากเหมือนเดิม แต่ในใจของนุชนั้นบาดแผลยังลึกเจ็บแปล๊บๆและไม่หาย มองตามเขาทำงานในบ้าน หน้ายิ้มๆๆแต่ใจสิไม่รู้สึกมีสุขเลย ยังหวาดผวาว่าสามีเราจะไปเป็นสามีเขา หรือติดต่อกับสาวมีท้องนั้นอยู่

จริงอย่างที่นุชกลัว ไม่นานนุชก็จับได้ว่าชาญชายไม่ได้เลิกกับหญิงคนนั้น หลบไปมาหาสู่กับหญิงคนนั้นตลอด เพราะ

”ผู้หญิงท้องและต้องการคนดูแล”

ชาญชายพูด

“ เอ้าแล้วนุชละ”

นุชก็มีลูกเล็กๆต้องการพ่อของลูกดูแลลูกเช่นกัน แล้วชาญชายเคยสัญญาแล้ว

ทำไมๆๆๆๆไม่รักษาคำพูด

เจ็บลึกตอกย้ำลึกกรีดเข้าไปในแผลเดิมที่กำลังตกสะเกร็ดนั้น

“เจ็บๆมากๆ”

คนที่จะหยุดจริงต้องมีเพื่อไม่ให้มีปัญหาสามคนผัวเมียและลูกอีกเป็นโหลในอนาคต

“นุชขอเลิกกับชาญชายเอง”โดยให้ชาญชายขนของออกจากบ้านทั้งหมดและไม่ให้กลับมา

“นุชอยู่กับลูกและทำมาหากินเอง”

ข่าวการเลิกร้างของนุชกับชาญชายทำให้พ่อแม่ของเขาที่รักหลานศักดิ์ชายมากๆ ล้มป่วยและไม่นานย่า ปู่ก็ได้เสียชีวิตลงในเวลาติดๆกัน

นุชได้พาลูกไปงานศพ เมื่อพาลูกกลับกลางทาง ลูกร้องไห้กระจองอแงเป็นชั่วโมง นุชจึงจุดธูปและบอกว่า

“นุชจะดูแลลูกที่เป็นหลานของท่านอย่างดี อย่าห่วง” หลังจากนั้น ลูกได้หยุดร้องไห้นี่แหละจิตและความผูกพัน

“นี่แหละบทรักของนุชกับชาญชายได้จบลง เป็นแม่ม่ายแม่ร้างลูกติดของนุช “

ตอนที่ 15 ชีวิตโสดลูกติด

ว้าเหว่ โศรกเศร้าเหงาหงอยกอดลูก น้ำตาซึม คิดนั่นคิดนี่ ชีวิตม่ายลูกติดและลูกเล็กๆไม่ถึงปีด้วย จะทำยังไง

นุชนอนซม อยู่ที่นั้นสักพัก

นั่งคิดนอนคิด และในที่สุดนุชก็คิดได้

“อะไรละที่นุชจะทำได้ ที่ทำให้ลูกมีกินมีอยู่ ลูกมีอนาคต”

“นุชคิดได้แล้ว!!!!!”

นุชได้ลาออกจากงานโรงงาน เพื่อไม่ให้เห็นสังคมเก่าๆและไม่เห็นไอ้ผู้ชายที่มักมากไม่รักดีที่เป็นอดีตสามีและเป็นพ่อของลูก ไม่อยากให้เพื่อนๆในโรงงานมองนุชอย่างสมเพทสงสารที่สามีทิ้งไปเอาสาวคนใหม่

นุชอุ้มลูกไปขอความช่วยเหลือจากป้า ให้ป้าเลี้ยงดูหลานน้อยกำพร้าพ่อไปมีเมียและมีลูกใหม่

“นุชจะไปหางานทำ”นุชบอกป้า

“นุชอยากมีผัวฝรั่ง” นุชคิด

ผัวไทยก็มีมาสองคนแล้วล้วนแต่มีปัญหา อยากมีสามีฝรั่งดูเพราะมีฝันอยากมีกินมีใช้และไม่เดือดร้อนมาก อยากให้ลูกมีอนาคต และตามที่ได้ยินมาที่ไหนละจะหาฝรั่งได้ หากไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยว

“พัทยาเมืองฝรั่งในไทย”

ในใจของนุชคิดเป้าเพียง ”อยากได้ฝรั่งแก่ๆเลี้ยงสักคนแต่ไม่ขอเป็นเมียฝรั่งเต็มตัว”

”ขอแบบนานๆมาไทยทีแต่ส่งเงินมาให้ตลอดด้วยเถอะ สาธุ”นุชตั้งจิตอธิษฐาน

เมื่อมาถึงพัทยางานแรกที่หาง่ายและได้ทำคือ เด็กเสริฟในโรงแรม เพราะนุชไม่ได้ภาษา นุชทำงานในช่วงกลางวันจนบ่ายดึก โดยเอาเงินนี้ไปเรียนต่อ กศน. มอปลาย รายได้พอกินและส่งลูก ไม่มีเงงินเก็บและเห็นคนอื่นที่อยู่แถวนั้นทำงานบาร์ หลังนุชได้พูดคุยแล้ว จึงคิดว่าน่าจะเป็นโอกาสที่จะมีสามีฝรั่ง

เสียนะนุชเสียจนไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว

ขอโอกาสนุชลงทุนชีวิตในขณะ 20 ต้นๆบ้าง

นุชตัดสินใจทำงาน”บาร์”

ตอนที่16 ทำงานบาร์

ก่อนที่จะทำงานบาร์ นุชได้ปรึกษาเพื่อนพี่ที่ทำงานบาร์ว่าบาร์ไหนที่นุชจะเริ่มต้น เพื่อให้มีฝรั่งเลี้ยง จึงให้เพื่อนพาไปเดินตระเวนดูตามบาร์ต่างๆในเขตพัทยาจนทั่วจนเหนื่อย

สุดท้ายมาหยุดที่บาร์ตรงข้างกับโรงแรมที่นุชทำงาน และเราเข้าไปดูว่าเขาทำยังไงกันบ้างเสริ้ฟๆเข้าไปดูทุกน้อง

นุชและเพื่อนมาหยุดตรงที่โต๊ะสนุกเกอร์ ได้เจอฝรั่งคนหนึ่งหน้าตาอยู่ในเกณฑ์ หล่อ อายุคง 40 ต้นๆ นุชและเพื่อนเห็นคนหล่อก็แชวมาแชวไป ตามประสาสาว เขาเลยซื้อดริ้งให้สองสาว พอเขาพักเขามาพูดคุยแนะนำตัวเองว่าเป็นดอกเตอร์และเป็นคนมีเงิน เขาถามนุชให้ลองเล่น ซึ่งนุชบอกไม่เคยเล่น เขาบอกว่าหากนุชเล่นชนะจะใหทุกอย่างที่นุชอยากได้

“โอ้ย!!!ไม่ได้ลงทุนอะไรมาก”

ถึงแม้ว่าไม่เคยเล่นก็อย่ามาท้า ความอยากมันอยู่ที่ปลายนวมว่า

”อยากได้อะไรก็จะได้”

“สู้ๆๆๆสู้สุดฤทธิ์โว้ยนุช”เพื่อนสาวเชียร์

แทงมั่วๆๆๆๆๆ แทงๆๆอย่างมีหวังบอกกับสนุก

“เออ!!!เป็นสาวบาร์มันก็สนุกอย่างนี้เอง” นุชคิด

“เย้!!!”นุชกับเพื่อนร้องขึ้นและกระโดดกอดกัน

และดูเหมือนโชคเข้าข้างนุชแท้ๆ แทงมั่วๆแต่นุชชนะพ่อเซียนรูปหล่อซะแล้ว

เขาถามนุชว่า

”อยากได้อะไร”

นุขก็มีฝันได้นะ ก็นุชอยากได้เงินล้านมาจับดู

“ขอเงินหนึ่งล้าน”

ตอนที่17 เงินล้าน

นุชนะแค่ชนะก็ดีใจสุดๆแล้วเพราะคนแทงมั่วๆๆ เวลาคนจะมีโชคนะทำอะไรมันก็ได้มันก็ถูกก็ดีหมด

ผู้ชายคนนั้นก็ดูไม่ถอย ท่าทางยังจริงจังจะให้รางวัลของผู้ชนะแก่นุชตามขอ

และบอกว่า เงินล้านนะเขา ”มีแต่ไม่ได้พกมาด้วย”

“โน้นอยู่ที่ โรงแรม คุณต้องไปเอาที่โรงแรม”

“เอ้อฉันไปดีไหม” ปรึกษาเพื่อน เงินนะมันอยากได้แหละตั้งล้านหนึ่งเกิดมาเคยเห็นแต่ตัวเลขเขียนว่าล้านแต่เงินจริงๆนะเงินหมื่นยังไม่เคยได้จับเลย

“ไปลองดูซิเผื่อจะมีคนเลี้ยง”เพื่อนของนุชอยู่พัทยามานานให้คำปรึกษาที่ทำให้นุชตัดสินใจง่ายขึ้น

“ไปก็ไปเผื่อมีโชค”

นุชก็ตกลงไปเอาเงินที่โรงแรมกับตาดอกเตอร์รูปหล่อนั่นจริงๆ

“โชคๆๆนะได้เงินได้คำมา”นุชคิด เพราะวันนี้ยังไม่เริ่มทำงานแค่ตระเวนเรียนรู้งาน ก็มีท่าว่าจะรุ่งซะแล้ว

นุชและดอกเตอร์ เริ่มคุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้ ทำความรู้จักกัน โดนนุชบอกเขาว่าชื่อนุช ส่วนดอกเตอร์ก็บอกว่าชื่ออาร์ แนะนำกันว่ามาจากไหน ทำงานอะไรมาก่อนก็คือการซักประวัตินุชแหละ นุชบอกว่านุชเป็นคนโคราชเขาบอก

”เป็นคนบ้านเดียวกับเมียผมเลย” เขาพูดโพล่งออกมา

นะวาสนาอะไรไปไหนมาไหนก็ไม่รอด ก็เจอแต่คนบ้านเมีย

“อิอิ” นุชขำๆ

และก็เดินคุยกันมาเรื่อยๆจนถึงห้องของดอกเตอร์ในโรงแรม

“โอ้ยน้อ!!! นุชๆๆๆๆ” คิดถึงเงินล้านไว้นะนุชนะ

ตอนที่18 เงินๆๆๆ

พอถึงห้องของเขา นุชและอาร์เอาเบียร์มาเปิด ดื่มต่อพูดคุยกันหัวร่อกันเพราะนุชพูดเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง

และเขาไปเปิดตู้เซฟ เอาเงินมาโชว์

“วู้ๆๆๆๆๆๆ”

เขามีเงินตระกลูเงินปอน์ดอังกฤษ 5 มัดใหญ่ๆ นุชละจับดูมันเป็นเงินจริงๆไม่มีสอดไส้

เขาถาม”อยากได้ไหม “

“อยากได้ซิถึงตามมาและนุชชนะในเกมส์ด้วย” ทวงซะเลย

หากอยากได้เขาบอกว่า

” We want to make fun first , tomorrow I will give u .” วันนี้เรามาหาอะไรสนุกๆทำก่อน พรุ่งนี้ตื่นขึ้นจะให้เงิน

และเขาเอาเงินกลับไปใส่ไว้ในปิดตู้เซฟใส่ระหัสไว้เรียบร้อย

“อิอิ”อีตาอาร์คงแค้นนุชไม่หายที่นุชชนะเกมส์แทงลูก แทงมาแทงไปผิดถูกแทงลงหลุมจนชนะละซิท่า ตอนนี้อยากมาแทงลงหลุมของนุช

คงอยากชนะบ้างนะน่าสงสาร” อิอิ”นุชคิด

“ok” นุชตกลงยอมให้เขาชนะสักครั้ง

จริงๆที่นุชยอมเล่นเกมส์แทงลงหลุมใหม่นะะ ก็นุชเห็นเงินเยอะเป็นเดิมพันขนาดนั้น ไม่ได้มากก็ได้น้อยแหละเราเลยมีสัมพันธภาพเกมส์แทงลงหลุมนุชกัน

พอรุ่งเช้าวันใหม่ เขานับให้เงินนุชมาส่วนหนึ่งบอกว่าแลกได้

“หนึ่งแสน “

นุชดีใจสุดๆ ดีใจจนเนื้อเต้น นะมันเป็นความรู้สึกอย่างนี้เอง

และบอกอีกว่า

”ผมให้ได้แค่นี้นะวันนี้ แล้วส่วนเงินนี่ผมให้คุณไม่ได้เพราะจะเอาไปเขาแบงค์ให้เมียที่โคราชเพื่อซื้อที่ดิน”

และเขาได้ขอหมายเลขบัญชีนุชไปบอกจะให้นุชอีก

“นุชก็ให้นะซิ “

ตอนที่19 คู่ขาหรือเมียน้อย

หลังได้เงินแสนมาอยู่ในมือแล้วอย่างฝันๆๆ นุชยิ้มทั้งวัน

เอ้อ!!ความสุขของคนได้กำเงินไว้ในมือเป็นแสนมันเป็นอย่างนี้เอง

“เงินเงินเงิน นุชมีเงิน” โลกของคนมีเงินช่างสว่างไสวมสุขอย่างนี้เอง

นุชเอามาส่งให้พี่น้องแม่และป้าที่เลี้ยงลูกชายได้ใช้ และซื้อของที่ตัวเองอยากได้ เรามีการติดต่อกันทางอีเมล์และโรศัพท์ และอาร์ก็ส่งเงินเข้าแบงค์ทุกเดือนๆละห้าหมื่น เดือนต่อมาอาร์กลับมาหานุชอีกรอบ เขาบอกว่า

“ผมอยากดูแลนุช เป็นกิ๊กผมไหม”

นุชไม่ได้คิดอะไรมากเพราะเห็นเขาเป็นจ่ายดี เลยตอบ

”ตกลง”

หลังเขาถามเสร็จทันที นุชเองไม่คิดอะไรมาก ไม่ได้คิดจริงจังอะไรกับฝรั่งที่มีเมียอยู่แล้ว นุชคิด เอาแค่มีคนส่งเสียเลี้ยงดู มีเงินส่งให้พ่อแม่และป้าคนเลี้ยงลูกให้ ก็พอแล้ว คบกันได้ 6 เดือนได้จากเงินจากอาร์ มากกว่า 400,000บาท แล้วนุชจะทำงานอะไรละสำหรับคนจบ กศน มอต้น ที่จะหาเงินได้มากขนาดนี้

นุชได้เอาเงินนั้นไปมองหาช่องทางชีวิต เพราะชีวิตสาวของเราไม่ใช่จะคงสภาพ และการเป็นสาวบาร์ก็ไม่ใช่จะทำได้ตลอดชีวิต นุชจึงได้ไปเรียนเสริมสวย พร้อมเรียนนวดและมีเงินลงทะเบียนเรียนต่อ ปวส อีก

“ขอบคุณอาร์ที่ให้โอกาสชีวิตแก่นุช”นุชขอบคุณเขาทุกครั้งที่โอนเงินให้ และที่อยู่ด้วยกัน

ในช่วงที่มีอาร์นี้เงินใช้เงินจ่ายของนุชสะพัดมาก ใช้จ่ายกินอย่างสะดวกสบาย คนมีเงินสะพัดไม่ได้ทำงานหนักเงินก็ไหลเข้ามาๆๆ นุชหลงระเริงบ้าง

เธอไม่ได้เก็บเงินเลย กินอยู่เที่ยว มีสุขและอาร์ก็มาหานุชแทบทุกเดือนส่วนเงินนั้นให้กินให้อยู่ไม่ขาดมือ

และเมื่อหกเดือนผ่านไป อาร์เทียวมาพัทยาบ่อย

และแล้วภรรยาของอาร์ก็จับได้ว่าสามีมีกิ๊ก

และสั่งให้สามีเลิกติดต่อกับนุช

ตอนที่20 ขาดที่พึ่ง

เมื่อภรรยาสั่งห้าม ซึ่งผู้ชายส่วนมากก็เลิกเมียทั้งนั้นส่วนกิ๊กก็เป็นเพียงยาชูกำลังชีวิต

เขาแจ้งว่าภรรยาเขารู้และเลิกติดต่อกับนุชโดยสิ้นเชิง

“เคว้งคว้างว่างเปล่า”

อาร์ก็หยุดส่งเงินและหายไปโดยไม่มีการติดต่อนุชอีก ชีวิตเหมือนจะมืดไรที่พึ่งทันที่ เงินที่อาร์เคยส่งมาให้นุชก็ไม่เคยเก็บหมดไปกับการแต่งตัว พอไม่มีอาร์ก็ไม่มีเงิน ไม่มีอะไร เคว้งคว้าง อีกแล้ว

ตอนแรกนุชคิดว่าในอนาคตนุชกับอาร์จะต้องเลิกรากันไปดังนั้นเธอจึงหาช่องทางเรียนตอเพื่อสร้างอนาคต แต่นุชไม่ได้คิดว่าเวลาที่จะเลิกรากันนั้นจะรวดเร็วมากขนาดนี้

นุชทำใจไม่ได้ในช่วงแรกเพราะหลงระเริงใช้เงิน ไม่มีเงินเก็บ จะทำอะไรละกับชีวิต แต่ระยะหนึ่งนุชก็ตั้งใจได้ เพราะเคยเป็นคนจนมาก่อน อนิจจาชีวิตเหมือนคลื่นมีขึ้นมีลง ตอนที่มีอาร์ มันเป็นเหมือนตอนน้ำขึ้น ตอนนี้หมดแล้วสิ้นแล้ว

ตอนที่เงินเข้าใช้อย่างเดียวไม่เคยคิดจะเก็บ แต่จะคิดได้อีกทีก็จมลงมาอยู่ที่เดิมไม่มีเงินจะใช้

เหงาหงอยอีกครั้ง นุชคิดกลับไปในช่วงที่เงินสะพัดอีกครั้ง คิดอยากกินอะไรได้กิน คิดอยากไปเที่ยวได้เที่ยว ออดอ้อนเอาเงินพิเศษซื้อนั่นนี่ได้ มาถึงตอนนี้เสียดายโอกาสของการเก็บเงินที่ได้ในเวลานั้น แต่ไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้ นุชคิดว่าหากนุชมีโอกาสดีๆ หาเงินได้อย่างนั้นอีกครั้ง อีกนุชจะแบ่งเงินกิน แบ่งเงินเก็บด้วย เพื่อไม่ให้ความจนมาเยือน อีกในอนาคต

นุชนะรู้สึกอึดอัดมากในช่วงที่นุชเป็นคนจนๆอีกครั้ง

จากที่เคยใช้วันละพันสองพันขึ้น ต้องกลับมาใช้วันละหนึ่งร้อยเหมือนเดิม

รู้สึกว่าของแพงกว่าเดิมเยอะมากเพราะงานก็ไม่มีทำอีก

เงินขาดมือ มันรู้สึกอย่างนี้เอง

“แพงแพงแพง”อะไรก็แพงไปหมด

ตอนที่21 ผัวฝรั่งๆๆๆ

หลังจากเลิกกับอาร์ นุชยังไม่ไปทำงานสาวบาร์ขอพักกับเพื่อนอีกสักพัก เพราะเลิกรางานมา6-7เดือน เพื่อนก็ดีใจหายให้นุชมาซุกหัวนอน ทั้งที่เป็นเพื่อนที่เจอกันเมื่อครั้งที่เธอไปเที่ยว

เพื่อนนางนี้ไม่ได้เป็นคนรวยอะไร แต่เธอเป็นคนพื้นๆทำงานที่บาร์เป็นสาวอะโกโก้

นุชไปขอพักกับเพื่อนสาวอะโกโก้ สักอาทิตย์นอนเลี่ยบาดแผลใจ กินเงินเก่าที่ใกล้จะหมดก่อนแล้ว นุชจึงจะออกทำงานอีกครั้งแต่จะไปทำงานบาร์อย่างจริงจัง หาผัวฝรั่งเป็นของตนเองสักคน เพื่อตัวเองและลูกจะได้มีที่พึ่งจริงๆซะทีไม่ต้องมาเป็นกิ๊กเป็นคู่ขาใครให้ปวดใจอีกต่อไป

กลางวันก็นอนซุกกันกับเพื่อน ตอนบ่ายนุชไปซื้อส้มตำมากินกันกับเพื่อน ก่อนที่เพื่อนของเธอจะไปทำงาน

“สัมนาปาร์ตี้ส้มตำปูปลาร้า”เป็นเรื่องที่ดีมีโชค มีกำลังของสาวบาร์แต่ไม่กินกระเทียม เพราะหนุ่มๆจะยี้

นั่นแหละที่นุชซื้อมาให้เพื่อนกิน ตอบแทนที่เพื่อนให้เธอนอนด้วย

ขณะที่ทานส้มตำเพื่อนสาวได้ถามเป้าประสงค์หรือแผนในการที่นุชจะทำงาน นุชได้บอกเพื่อนเลย

“นุชอยากได้ผัวฝรั่ง”นุชไม่อยากเป็นเมียน้อยคู่ขา หรือเป็นกิ๊กแล้ว

“ทำยังไงก็ได้ขอให้ได้ผัวฝรั่งดีๆสักคน”

“โอเคฉันจะช่วยเหลือหากฉันมีช่องทาง”

และดึกของวันหนึ่ง เพื่อนของนุชได้โทรมาเรียกนุชออกไปทานข้าวด้วย เพราะเธอได้แขกใหม่และเขามีเพื่อนมาด้วยแต่เพื่อนเขาไม่เลือกใคร

เมื่อเจอหน้ากัน ชายคนนั้นดูถูก ดูหมิ่นสาวไทยมาก

หนุ่มพูดจิกกัดดูถูกสาวไทยและสาวนุชสาระพัด ทั้งที่ทั้งสองเพิ่งเจอกัน

และเพื่อนของเขาได้มีเพื่อนสาวของนุชดูแล

ดังนั้นเมื่อเจอกันบ่อยขึ้นจากเพื่อนสาวของนุชได้ส่งเสริมให้รู้จักกัน เรียนรู้กันมากขึ้น พูดกันมากขึ้น

วันเวลา 2 อาทิตย์ของการพักร้อนของเขา ได้คุยกันบ่อยเข้านุชอธิบาย ได้พูดคุย จนทำให้การพูดคุยของนุชเปลี่ยนความคิดของเขาทีละเล็กทีละน้อยจนเขาขอคบนุชเป็น

“แฟนกันนะ”

หลังจากนั้น ผ่านไปสามปีเขาขอแต่งงานและนุชได้

“ผัวฝรั่ง” อย่างตั้งใจ

ย้ายมาอยู่ต่างประเทศกับผัวฝรั่งอย่างที่หวัง

โดยได้นำศักดิ์ชายมาด้วย และนุชมีลูกด้วยกันกับสามีฝรั่งอีกหนึ่งคนซึ่งศักดิ์ชายรักน้องมากแดแลน้องช่วยแม่เป็นอย่างดี ชีวิตครอบครัวไม่ได้รวยแต่นุชรวยสุข

“นุชทำได้ นุชมีผัวฝรั่งอย่างตั้งใจ”

อวสานสุข

ขอบคุณนุชที่ได้เขียนเคร้าโครงเรื่องให้แอดมินได้ปรับแต่งและลงเรื่องมา ณ โอกาสนี้และแอดมินขออวยพรให้นุชเจริญสุขสมหัวงตลอดไป@แอดมินหนัน