นงคราญบ้านนา สาวบ้านนา ที่ถูกเลี้ยงดูในวัยเด็กโดยตายาย และได้ต่อสู้ชีวิต จากสาวบ้านนาลูกติดจนได้ม

ตอนที่ 1 ชีวิตวัยเด็ก นงคราญเป็นเด็กที่เติบโตโดยการเลี้ยงดูของตายาย ซึ่งตายายนั่นรักและเอ็นดูนงคราญมาก และอบรมเลี้ยงดูนงคราญอย่างดี เนื่องจากสงสารที่นงคราญไม่ได้อยู่กับ พ่อแม่ เพราะครอบครัวยากจน พ่อและแม่จึงไปทำงานที่ห่างไกลและ พ่อแม่จะผลัดกันมาเยี่ยมในบางครั้ง หรือช่วงมีเทศกาลต่างๆ สำหรับชีวิตวัยเด็กของนงคราญนั่น นงคราญเป็นเด็กที่ดื้อเพราะถูกตามใจจากตายายที่เลี้ยง จึงถูกยายตีเพื่อสั่งสอนให้นงคราญอยู่ในโอวาสเสมอ และเมื่อเข้าไปเรียนในโรงเรียนอนุบาล นงคราญมีนิสัยอยู่อย่างหนึ่งเมือครั้งที่ไปโรงเรียน สมัยนั้นไม่มีอาหารโรงเรียน ใครๆต้องถือห่อข้าวไปกินเอง นงคราญชอบไปตรวจอาหารเพื่อนๆเพราะรู้สึกอาหารของเพื่อนๆนะอร่อย หรือพูดง่ายๆ นงคราญชอบไปขะโมยชิมอาหารกล่องของเพื่อนๆที่เอาไปกินกลลางวัน คิดถึงชีวิตตอนนั้น นงคราญก็ยิ้มทุกรอบ และคิดถึงเพื่อนเจ้าของอาหาร ที่ไม่ชอบเลยมี่นงคราญขะโมยชิมก่อน ด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า แม่เขาจะทำอร่อยเหมือนยายของนงคราญทำอาหารหรือเปล่า แค่ชิมๆนงคราญไม่ได้กินทั้งหมดคะ และอาหารเขาก็อร่อยคะ ขอแจ้งเพื่อนๆยังคิดถึงรสชาติอาหารนั้นเสมอและยังจำเพื่อนๆเจ้าของอาหารที่ไม่พึงพอใจนั้นได้

ตอนที่ 2 วัยรุ่นในความทรงจำ

นงคราญมีเพื่อนร่วมโรงเรียนที่เรียนร่วมชั้นตั้งแต่อนุบาล จนถึงชั้นประถม เพื่อนแทบทุกคนอยู่กับพ่อแม่ นงคราญมองเพื่อนที่เขาได้รับความรักความอบอุ่นและคิดถึงพ่อแม่ตัวเอง ถึงตายายจะรักนงคราญ แต่นงคราญยังถวิลหาความรักและอ้อมกอดของพ่อแม่เสมอ เพื่อนบางคนยังอยู่ในความทรงจำที่ดีๆของนงคราญ เพราะเพื่อนมีความเอื้ออาทร แก่นงคราญ หยิบยื่นอาหารให้ ร่วมทั้งหยิบยื่นเสื้อผ้าของใช้ให้ นงคราญเสมอ เพราะนงคราญจน นงคราญรับหมดคะ และพี่นิดเป็นเป็นเพื่อนต่างวัยที่อาศัยอยู่หมู่บ้านเดียวกัน สถานะทางครอบครัวของพี่นิด เป็นครอบครัวที่อบอุ่นและมีอันจะกินกว่าครอบครัวของนงคราญมาก พี่นิดคอยช่วยเหลือหยิบยืนสิ่งของให้ เสมอ และนงคราญจำพี่นิดได้ไม่เคยลืม ในคุณความดีที่เธอทำ เธอหยิบยืนให้นงคราญไม่เคยขาด ถึงตอนนี้นงคราญยังรู้สึกขอบคุณพี่นิดเสมอคะ หลังเราเรียนจบชั้นประถม ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป เรียนบ้าง ทำงานบ้าง ส่วนนงคราญ ได้ย้ายไปอยู่กับพ่อแม่อีกหมู่บ้านหนึ่ง ไปช่วยทำนาและสวน ไม่ได้ไปโรงเรียนเหมือนเพื่อนๆ แต่นงคราญ ได้เข้าโรงเรียนชีวิตและเรียนโดยธรรมชาติ ส่วนเพื่อนๆของนงคราญที่เกิดกับครอบครัวมีกินมีใช้และพ่อแม่ส่งเสริม เพื่อนๆเหล่านนั้น เรียนจนจบปริญญา เป็นเรื่องที่น่าอิจฉา ส่วนนงคราญนั่นไม่มีโอกาสได้เรียน หากนงคราญได้เรียนจะได้มีงานทำดีๆ เพื่อนบางคนก็ยังติดต่อกัน ยังทราบข่าว แต่บางคนนงคราญไม่เคยเห็นอีก รวมทั้งพี่นิดด้วย ตอนที่ 3 ชีวิตวัยสาว

นงคราญเมื่อโตเป็นสาว ถือว่าหน้าตาดี ยิ้มมีเสน่ห์และขยันขันแข็ง จึงมีหนุ่มๆมาสนใจ “ชัย “หนุ่มข้างบ้านที่หน้าตาหล่อเหลา ที่สุดแหละในตอนนั้นเข้ามาสนใจ นงคราญ ไม่นานนงคราญจึงตกลงแต่งงาน ด้วยวัย 22 ปี ชีวิตรักลุ่มๆ ดอนๆ ด้วยทั้งคู่อายุยังน้อย อยู่ด้วยกันไม่นาน มีลูกด้วยกัน หนึ่งคน ลูกน่าตาน่ารัก เป็นลูกสาวคะ และลูกสาวเป็นสุดที่รักของนงคราญ ลูกคือหัวใจและกำลังของนงคราญ ทำงานกลับมาเหนื่อยๆ เห็นลูก ทำให้นงคราญกลับมามีกำลังในการทำงานอีก เราสองคน ขาดประสบการณ์การครองเรือน เป็นคนจน เงินหายาก จึงทำให้เราเริ่มมีเรื่องทะเลาะกัน ระหอง ระแหงมาเรื่อยๆ ชีวิตคู่มันไม่ง่ายอย่างที่คิดปัญหาร้อยแปดพันอย่างรุมล้อมเข้ามา ไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ การแต่งงาน ที่อยู่ด้วยความ อดทน 5 ปี เราจึงเลิกรา หย่าร้างกัน สมบัติสมสร้างต่างๆ นงคราญ ยกให้เป็นของอดีตสามี ไป ส่วนนงคราญ หอบสมบัติที่มีค่าสุดๆในชีวิต นั่นคือลูก พร้อมมอเตอร์ไซต์เก่าๆ ลูกคือสิ่งสำคัญในชีวิต เพราะลูกไม่สามารถซื้อขายได้ เขาเป็นเลือดเนื้อของนงคราญ และเป็นกำลังใจของนงคราญเสมอมา ชีวิตหลังหย่าร้าง และการเป็นแม่ร้างนางหม้าย วัย 27- 28 มีลูกติดไม่ได้ง่าย ยากจนข้นแค้นแสนสาหัส ตอนนั้นชีวิตของนงคราญตกตํ่าและลำบากสุดๆ หันหน้าไปทางไหน คนก็เมิน หันหน้าไปขอความช่วยเหลือจากใครขอหยิบยืมเงินข้าวของทำเพื่อปากเพื่อท้อง ไม่มีใครสักคนที่จะหยิบยืนให้ ไม่มีใครที่คิดจะจุนเจือ วันหนึ่งๆก็ขับมอเตอร์ไซค์คันเก่ากระเตงลูกออกหางาน สมัครไป ด้วยความหวังว่าถ้าได้งาน ลูกกับนงคราญ คงจะมีเงินซื้อข้าวและจะได้มีชีวิตที่ดีขึ้น หลังจากนั้นไม่นาน นงคราญได้งาน เป็นความโชคดีได้ทำงานเป็นช่างเย็บผ้าอุสาหกรรม ทำให้นงคราญและลูกมีกินพอมีพอใช้ แต่ไม่มีเงินเก็บ ต้นเดือนพอกินกลางเดือนต้องประหยัด และปลายเดือนเหมือนขาดใจ ลูกเริ่มโตขึ้นเรื่อยๆ ลูกต้องกินต้องใช้มาก คนที่ทุกข์ใจ คนที่คิดมากคือแม่ ทำอย่างไร จึงจะมีเงินพอให้ลูกได้เรียนหนังสือมีความรู้และมีอนาคต แม่ไม่อยากให้ลูกลำบากเหมือนแม่

ตอนที่ 4 หางานเพื่ออนาคตของลูก

วัย 35-36 ปีถือว่าเป็นสาวใหญ่เต็มตัว ยังไม่มีใครที่เหมาะสมมาช่วยหาเงิน มาช่วยเลี้ยงลูกสาวที่กำลังเรียน นงคราญคิดหาช่องทางและตัดสินใจอยู่นาน ว่าจะทำอย่างไรดี จึงตัดสินใจไปเรียนนวดและไปตายเอาดาบหน้ามุ่งหน้าไปหางานทำที่จังหวัดภูเก็ต เมืองท่องเที่ยวที่มีฝรั่งเยอะ น่าจะมีเงินมีงานมากและอาจจะมีสามีฝรั่งก็ได้ ใครจะไปรู้ ได้ตั้งความหวังหาเงิน หาอนาคตเพื่อลูก เมื่อไปถึงก็ได้ทำงานนวด ทำให้เราพอมีพอกินพออยู่ได้ ในตอนนั้น นงคราญ ฟังพูดอ่านเขียน ภาษาอังกฤษ ไม่ได้ นะคะ ก็เลาะหางานทำ และบอกเขาว่ามีลูกด้วยต้องการอนาคตให้ลูก อยากมีคนช่วยส่งลูกเรียนหนังสือ ด้วยความสงสารของ พี่คนหนึ่งเห็นนงคราญมีความตั้งใจจริง จึงชวนไปทำงานที่ร้านนวดที่พี่เขาทำอยู่ ในร้านมีสวัสดิการ มีที่พักที่กินและในครั้งนี้ นงคราญยังโชคดีเจอคนที่ใจดีมากๆที่นงคราญยังระลึกถึงและรู้สึกขอบคุณพี่คนนี้เสมอ คือพี่แตนที่ช่วยเหลือจนนงคราญมีโอกาสได้เจอกับหนุ่มฝรั่ง ที่มาพักร้อนที่ภูเก็ต เขาเป็นคนDenmark หนุ่มคนนี้ หน้าตาหล่อในสายตาของนงคราญคะ เขาพูดอังกฤษได้บ้าง แต่นงคราญพูดไม่ได้เป็นข้อเป็นความ ทำให้เราทั้งสองไม่เข้าใจกัน เราก็ได้พี่แตนเป็นแม่สื่อและคนแปลให้ ช่วยเหลือทุกประการ จนนงคราญกับหนุ่มฝรั่งก็ได้ติดต่อกันทางอินเตอร์เน็ตและที่ร้านอินเตอร์เน็ต ก็มีคนช่วยเหลือเช่นกัน ในร้านอินเตอร์เน็ตเขาจะมีเจ้าพนักงานคอยช่วยเหลือแปลเป็นภาษาอังกฤษ ให้ ซึ่งเราต้องจ่ายค่าแปลให้ ซึ่งในภูเก็ตมีแทบทุกร้านที่มีอินเตอร์เน็ตและการแปลภาษาสื่อสารรักให้แก่คนที่ต้องการ นงคราญได้ติดต่อกับหนุ่ม ชาวเดนมาร์คคนนี้ ไม่รู้เราเข้าใจกันดี หรือคนแปลให้ดี แหละเวลาผ่านไปเป็นเวลา หนึ่งปีครึ่ง หนุ่มเดนมาร์ค ก็ได้เชิญชวนนงคราญให้ มาเที่ยวที่Denmark เพียงแค่ได้ยินเขาชวนมาเที่ยวเท่านั้นแหละ นงคราญดีใจสุดๆเลยและตัดสินใจทันทีโดยไม่ต้องคิด เพราะคิดไว้ตั้งแต่ยังไม่ได้คุยแล้ว หากมีโอกาสนงคราญจะเลือกทันที่ ช่วงนั้นดีใจมากสุดๆที่จะได้ไปเมืองนอก นั่งนอนยืน ยิ้ม อย่างมีความสุขเพราะความหวัง

ตอนที่ 5 ชีวิตที่ต่างแดน

เมื่อนงคราญเดินทางมาเที่ยวต่างแดน ครั้งแรก นงคราญตื่นเต้นมาก ไหนจะได้นั่งเครื่องบิน ไหนจะไม่รู้ภาษา และไหนจะเดินทางคนเดียว อีกต่างหาก แต่ชีวิตวันนี้เป็นการเริ่มต้นแล้ว นงคราญต้องไปและต้องทำให้ได้ ไม่ใช่ทุกคนจะมีโอกาส แต่วันนี้นงคราญมีโอกาสแล้วคะ เมื่อมาถึง แฟนได้ดูแลนงคราญอย่างดี และนงคราญก็เต็มที่ดูแลเข้าอย่างดี สุดๆเท่าที่จะทำได้ เวลาผ่านไปสองเดือน ความรักของเราสุขงอมแล้วคะ แฟนได้ขอแต่งงานกับนงคราญ นงคราญดีใจมาก ถึงแม้แฟนของนงคราญไม่ใช่คนรวย แต่เข้าก็มีน้ำใจ เราสองคนต้องขยันทำมาหากินถึงมีพอกินพอใช้ นงคราญถือว่าตัวเองโชคดีมากๆ ถึงแฟนไม่ได้ร่ำรวยเงินทอง แต่เขาเป็นคนที่มีจิตใจที่ดี สวยงามและเป็นคนดี นี่คือสิ่งที่นงคราญคิดว่านงคราญโชคดีสุดๆในชีวิต ส่วนการหาเงินนั้น หากเรามีความขยัน ไม่เลือกงาน เงินจะเข้ามาหาเราเอง เมื่อมี เรารู้จักเก็บรู้จักกินรู้จักใช้ คงจะมีเงินเก็บและพอกินในอนาคต

จากวันนั้นถึงวันนี้ นงคราญและสามี อยู่ร่วมกันมาเป็นเวลา 5 ปีกว่าแล้ว นงคราญมีความสุขในชีวิตคู่ ชีวิตต่างแดนที่นี่ สามีให้เกียรติและดูแลดีมาก นงคราญขอขอบคุณสามีที่ใจดีและช่วยเหลือเจือจุนชีวิตให้นงคราญและครอบครัวของนงคราญมีความสุข ทำให้ลูกและแม่ที่อยู่เมืองไทยได้อยู่ดีกินดีก็เพระสามีคนนี้ รวมทั้งขอขอบคุณพี่แตน เพื่อนพี่ที่ช่วยเหลือที่ทำให้นงคราญได้มีโอกาสและมีความสุขในวันนี้

ตอนที่ 6 สุขภาพในปีนี้

วันนี้ขอเล่าเรื่องสุขภาพ สิ่งนี้เกิดขึ้นกับตัวของนงคราญเอง เมื่อไม่นานมานี้ ที่นงคราญมีปัญหาสุขภาพ เรียกว่าเนื้องอกปากมดลูก livmoderhalsen. อาการของโรคนี้ก็คือ ทุกๆๆเดือนประจำเดือนมาปกติ แต่สิ่งที่ผิดปกติก็คือ อาการเจ็บและปวดตรงบริเวณท้องน้อย ค่อนข้างรุนแรง และจะมีเลือดออกมาเป็นก้อนๆก้อนเล็กบางก้อนใหญ่บ้าง ปะปนกันออกมา ตอนที่ประจำเดือนมา ตลอดเวลาสิ่งที่ช่วยบรรเทาในการปวดเจ็บปวดท้องตอนนั้นได้ ก็คือถุงน้ำร้อน อาการจะเป็นแบบนี้ทุกๆเดือน เวลาผ่านไปก็ประมาณ 7 เดือนก็ติดว่าอาการแบบนี้คงจะเจ็บท้องที่ผิดปกรติ สามีพาไปตรวจเช็คที่โรงพยาบาลหลายครั้ง และครั้งสุดท้ายก็ใช้คุณหมอได้ตรวจที่ว่า สแกนนิ่ง คุณหมอบอกว่าเรามีก้อนเนื้อ ที่บริเวณปากมดลูกซึ่งนงคราญเคยตรวจพบว่ามีปัญหานิดหน่อยเมื่องอายุ 28 ปี แต่ตอนนั้นนงคราญไม่ใส่ใจนัก รอบนี้ นงคราญ กังวลและคิดหนักมาก เพราะชีวิตกำลังดีขึ้น กำลังมีความสุข ลูกมีอนาคต มีสามีเป็นที่พึ่ง หากนงคราญมีปัญหาแล้วอะไรจะเกิดขึ้น ทำให้จิตใจอ่อนล้า อาการของทางด้านจิตใจค่อนข้างจะแย่ ที่คิดหนักมากๆ ก็คือ กลัวค่ะ กลัวว่าก้อนเนื้อที่ปากมดลูกนั้นจะเป็นมะเร็งปากมดลูก. เเละเวลาที่คุณหมอนัดผ่านตัด ก็มาถึงตอนนั่นจิตใจไม่ค่อยจะดี. แต่คุณสามีก็มาปลอบใจและให้กำลังใจอยู่ตลอดเวลา จนเวลาผ่านไป3อาทิตย์ ผลสรุปของการตรวจ ของก้อนเนื้อเป็นแค่ก้อนเนื้อธรรมดา หรือที่เราเรียกกันว่า ซีสท์ นี่คือเหตุการณ์ที่เกิดกับนงคราญทั้งปีในปีนี้ และได้รับการผ่าตัดเมือเดือนที่ผ่านมาคะ นงคราญปลอดภัยคะ ช่วงนี้อยู่ในช่วงฟื้นฟูสุขภาพ สำหรับเพื่อนๆๆทุกท่าน ถ้ารู้สึกว่าร่างกายของเราผิดปกติ รีบไปปรึกษาคุณหมอ อย่าละเลยกับสุขภาพ ด้วยรักและเป็นห่วงคะ

ตอนที่ 7 ความฝัน

ชีวิตคู่ ของนงคราญกับสามีเป็นชีวิตคู่ที่เรียบๆๆง่ายๆๆ ไม่ค่อยจะวุ่นวาย ช่วงนี่ก็กลับไปทำงานอีกครั้งแต่รู้สึกว่าร่างกายยังไม่ค่อยจะปกติ แต่ชีวิตที่นี้ก็ต้องมีความอดทน. และเข็มแข็ง ต่อสู้ บางก็รู้สึกว่าเหนื่อย. ถามกับตัวเองเราทำเพื่ออะไร!!แต่ก็สู้กับงานอย่างงานที่ทำก็คือ งานทำความสะอาด บอกได้เลยค่ะว่าเป็นงานที่ค่อนข้างหนัก อย่างบางครั้งเจ้านายไม่มีเครื่องถูพื้น เราต้องใช้2มือ2 แขนถูๆๆ หลายคนอาจคิดว่างานของนงคราญเป็นงานที่ต่ำสำหรับจับกัง แต่อิฉันไม่เคยที่จะสนใจในคำพูดของคนเหล่านั้น ก็ขนาดเจ้าของบริษัทเค้ายังทำเลย เค้าทำทุกๆๆอย่างกวาด ถู เช็ด เหมือนเราทำ

แต่ก็นั้นละนะความคิดของคน หากทำแล้ว เราได้เงิน กับการไม่ทำเพราะเห็นเป็นงานด้อยค่า งานชั้นต่ำ และไม่มีเงินเลย นงคราญคิดว่า ทำงานดีกว่า เพราะทำๆๆ สิ่งที่ออกมาก็คือเงินเหมือนกัน และทุกๆๆเดือนเงินที่ได้มาจากการทำ ก็จะช่วยสามีจ่ายเรื่องค่ากิน ค่ากับข้าว ช่วยผ่อนบ้าน อีกส่วนหนึ่งก็ส่งกลับบ้านให้แม่ให้เอาใว้กินใว้ใช้ และอีกส่วนหนึ่งก็เก็บเอาไว้สร้างความฝัน เก็บเล็กผสมน้อย ด้วยความหวังก็อยากมีบ้านที่เมืองไทย เป็นที่พักผ่อนตอนที่เราสองคนแก่เฒ่าสักวันความฝันจะเป็นจริง