Holiday girlfriend ตอน #มาดามJane เรื่องเล่าของมาดามเจน ที่ตามฝันอย่างหลายๆคน ที่อยากมีแฟนเป็นฝร

ตอนที่ 1 สาวเจน

เจนเป็นสาวเหนือค่ะ ครอบครัวไม่ถึงกับยากจนแต่แม่มีลูกหลายคน ไม่มีเงินส่งให้เรียนสูงๆ พ่ออุบัติเหตุ รถคว่ำก่อนที่เจนจะเรียนจบ คุณแม่มองเห็นทางข้างหน้าว่าลูกผู้หญิงจะลำบากถ้าไม่เรียน

แม่กัดฟันส่งจนจบม.ปลาย เจนเลยต้องเข้ากรุงเทพหางานทำ ส่งเงินไห้แม่ใช้ระหว่างทำงานก็ส่งตัวเองเรียนต่อมหาลัยเปิดในกรุงเทพ จนจบปริญญาตรี เจนถือว่าตัวเองเป็นคนดี และภูมิใจในตัวเองที่ตัวเองเป็นคนทำมาหากินไม่เที่ยวไม่ใช้จ่ายเงินฟุ่มเฟีย ทั้งยังมีเงินเก็บไม่เป็นหนี้ส่งเสียให้พ่อแม่สุขสบาย ที่บ้าน และมีการไปมาหาสู่เยี่ยมเยียนกับครอบครัวเป็นปกติ ร่วมทั้งมีเพื่อนร่วมงานที่มีจิตใจที่เป็นมิตร ชีวิตของเจนก็มีสุข

ตอนอายุ28มีแฟนคนไทยคบหากัน เป็นแฟนอยู่2ปีแล้วก็อกหักเพราะเขามีเมียแล้ว รักแฟนมากตรอมใจ

จนอายุย่างเข้า39เกิดความเหงาแบบสุดๆบอกกับตัวเองว่าต้องมีใครซักคนเป็นเพื่อนเหงาโดยนิสัยเป็นคนพูดตรงๆไม่ค่อยประจบประแจงใคร และไม่ชอบผู้ชายไทยเพราะส่วนใหญ่ชอบเผด็จการ

เริ่มความฝันด้วยการ ซื้อ คอมพิวเตอร์1ชุด หาเวปที่คุยกับชาวต่างชาติค้นหาอยู่หลายชาติพันธุ์ ส่วนใหญ่จะพูดจาลามก ขอให้เปลื้องผ้าโชว์ซะส่วนใหญ่ มันเยอะจริงๆ เจนนะ รู้สึกเบื่อเเละน่าละอายที่ต้องคุยกับคนแบบนั้น

แต่ก็ยังไม่ถอดใจ เพียรพยายามอยู่เกือบ2ปี ก็ตัดสินใจนัดเจอกับหนุ่มใหญ่ อายุมากโขอยู่ แค่63ปีเองเลือกเขาเพราะประทับใจรอยยิ้มและพูดจาเป็นผู้ใหญ่ สุภาพแบบนี้ค่อยถูกใจเจนหน่อย

ตอนที่ 2 เราพบกัน

วันนั้นครั้งที่เรานัดพบกันครั้งแรก เจนและเขานัดกันมันต้องเป็นที่ประทับใจ หากันเจอได้ง่าย ซะหน่อยนะคะ

เรานัดเจอกันหน้าโรงแรมหรูค่ะ!!!

เจนเจอหนุ่มต่างชาติ ที่เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมา

มันก็ง่ายๆนะ วันั้นเจนไม่ได้เตรียมตัวอะไรมากมาย เอาแบบว่าชุดทำงานเลยค่ะ

ไม่มีอะไรต้องเตรียมเป็นพิเศษ

แต่ในใจลึกๆแล้ว เจนก็ตื่นเต้นเหมือนกัน ว่าเขาจะสุภาพเฉพาะแต่ในเน็ต หรือสุภาพจริงๆเมื่อเจอตัวจริง

คำเเรก!!! ที่เขาพูดกับเจนหลังพบกันและมองกัน สัสดีแล้ว

เขาบอกว่า “ขอกอดคุณหน่อยได้ไม๊”

เจนรู้สึกเหมือนเป็นนางฟ้าก็ไม่ปาน คำพูดที่นุ่มนวล รอยยิ้มหวานๆ แบบจริงใจ เจน รู้สึกดีมากๆ เหมือนตกอยู่ในภวังค์ แห่งความฝัน ยังกะอยู่ในดงดอกไม้ทีหอมกรุ่นก็ว่าได้

ชายคนนั้น!!!

เขาเป็นคนที่แต่งตัวธรรมดามากไม่มีอะไรที่เป็นแบรนเนมเลยเรานัดเจอหน้า โรงแรมหรู แต่เขาจองโรงแรมราคาแค่900 บาทในซอย นานา แรกพบ เรายังไม่มีอะไรกันหรอก

แค่พูดคุยทำความรู้จักกันเท่านั้นเอง ถึงเจนจะเป็นสาวใหญ่ ก็ใช่จะลงทุนเลยนะ ทำอะไรเจนก็ระมัดระวังเหมือนกัน!!!

สำหรับนัดแรกเราก็ยังงงๆ ยังเขินๆกันอยู่ อีกอย่างเจนตอนนั้นก็อายุมากแล้ว 39เท่านั้นเองสำหรับชีวิตสาวของเจน ตอนนี้ละชีวิตเริ่มมีสีสัน เมื่อมีชายหนุ่มใหญ่เข้ามาในชีวิต เจนเริ่มรักมาเยือน อะไรๆมันก็ดีไปหมด

เริ่มออกตะลอนเที่ยวกันพักที่นั่นที่นี่ ไปเที่ยวแหล่งท่องเที่ยวเยอะแยะ มีความสุขมากค่ะ เราไม่เคยพูดกันเรื่องแต่งงานเพราะเจนไม่ซี้เรียส

ตอนที่ 3 เรารักกัน

เราเริ่มออกเดทกัน จากทริปสั้นๆแค่ช่วงเสาร์ อาทิตย์และวันหยุดยาวเช่น สงกรานต์ ปีใหม่ เพราะเจนทำงานค่ะ ส่วนค่าใช้จ่ายการเดินทาง เขาออกให้เกือบทั้งหมด เจนก็ขอบคุณเขาละที่พาเราเที่ยว แต่เจนเป็นคนที่พึ่งพาตนเองมาตลอดเลยไม่เป็นฝ่ายรับอย่างเดียวมักจะซื้อของขวัญให้เขาเป็นการตอบแทน เขาเสมอ

ในช่วง6เดือนแรกเขายังเดินทางท่องเที่ยวอยู่ ระหว่าง พัทยา และอุดร เจนตัดสินใจสร้างความสัมพันธ์อย่างลึกซึ้งหลังจากที่ท่องเที่ยวและใช้เวลาศึกษาและคุ้นเคยกันพอสมควร

การตัดสินใจครั้งนี้ของเจนสาวใกล้จะสี่สิบ

เป็นการตัดสินใจที่มามาจากความรู้สึกดีๆที่มีให้เขา

ไม่ใช่เพราะต้องการหาสามีฝรั่งคนหนึ่ง เพราะต้องการให้ร่ำรวยขึ้น

เป็นความต้องการของผู้หญิงคนหนึ่งที่ต้องการสร้างครอบครัวและสละชีวิตโสดที่ยาวนานซะที

ทางครอบครัวเจนเลี้ยงดูและปลูกฝังเรื่องคู่ครองว่าเกิดเป็นหญิงต้องมีคู่ครองเพียงคนเดียว เขาเป็นคนแรกที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเจนอย่างสมบูรณ์ทุกขั้นตอนจริงๆ (ยกเว้นเรื่องแต่งงาน)

เขาได้พาเจนไปเที่ยวตามผับ บาร์ที่มีเต้นแบบโชว์ทั้งนุ่งน้อยและก็ไม่นุ่งเลยเขาชอบค่ะแต่เจนชอบดูแบบโคโยตี้มากกว่า ดูเซ็กซี่ดี นี่แหละส่วนหนึ่งที่เจนได้รู้ได้เห็นจากการมีแฟนฝรั่ง

ในที่สุดงานเลี้ยงก็หมดเวลา เมื่อเขาต้องเดินทางกลับบ้านหลังจากครบหกเดือน คุณรู้ไหมว่ามันเศร้าโศรกแค่ไหนหากต้องจากคนรัก

ถ้าคุณเคยต้องจากคนที่เรารักและเลือกที่จะมีเขาตลอดไป

คุณจะรู้สึกได้ถึงความเคว้งคว้าง เศ้ราโศก เสียใจ

ประเดประดังเข้ามาเหมือนพายุ เป็นความอาลัยอาวรอย่างที่สุด

ร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด

ตอนที่ 4 ชีวิตหารสอง

เขาบอกเจนว่าเขาจะกลับมาหาเจนอย่างแน่นอน เจนไม่ได้ไปส่งเขาที่สนามบินเพราะต้องกลับกรุงเทพ ทำงานต่อหลังจากเขากลับแล้วเรายังใช้เวลาคุยกันทางเน็ททุกวันค่ะ นอกจากกลับบ้านที่ต่างจังหวัดจะโทรหากันแทนส่วนใหญ่เจนเป็นคนโทรเพราะค่าโทรทางเมืองไทยถูกก่วาการที่เขาโทรมาหาเจนที่ไทยเยอะ

นี่แหละความรักของเจน

หลังจากเราตกลงปลงใจเป็นสามีภรรยากันแล้ว หลายคนคงคิดว่าสามีต้องส่งเสีย จ่ายเงินให้ ทุกเดือน อยากได้อะไรมีปัญหาอะไรก็โทรกริ้งกรางให้สามีส่งให้ สาวๆมาดามกลุ่มถือว่ามีบุญมากคะ มีวาสนาจริงๆในความคิดของเจน

“เขาไม่เคยให้เงินเจนใช้เลยคะ”

เจนทำงานใช้เงินของเจนค่ะ หกเดือนผ่านไปเจนมีงานทำ มีเพื่อนฝูง เลยทำให้วันเวลาผ่านไปเหมือนฝัน การกลับมาเมืองไทยของเขาในครั้งนี้

เจนไปรับที่สนามบินคะ คงเหมือนกับสาวๆหลายๆคนที่ไปรับหนุ่มๆที่สนามบิน วันนั้นเจน เห็นผู้หญิงไทยหลายคนยืนชะเง้อเป็นกะเหรี่ยงคอยาวคอยส่องดูคนที่ออกมาจากประตูทางออกของสนามบิน

เจนก็เหมือนกัน ส่องมาส่องไป ส่องแล้วส่องอีก มีเพื่อนในสถานการณ์เดียวกันเยอะเลย เจอกันดีใจหอมแก้มกัน กอดกัน เมื่อเจอเขา เจนให้พวงมาลัยดอกมะลิเขาที่สนามบินและไหว้งามๆแบบกุลสตรีไทยเลยค่ะ

วันนั้น เขาก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่กับเจนที่อพาทต์เมนท์ค่ะ เราเป็นแฟนกันเต็มตัวก็รอบนี้แหละ

ส่วนการบริหารจัดการชีวิตคู่ของเรานั่นอาจจแตกต่างจากหลายๆคู่ คือ

ค่าเช่าทุกเดือนเราหารสอง

ที่ห้องเช่าของเจนไม่มีเเอร์ค่ะ เขาอยู่ไม่ได้ร้อนมาก เจนก็ช่วยเท่าทีจะทำได้โดยเช็ดตัวให้และทาแป้งเย็น ทำอย่างนี้อยู่นานพอควรเขาเลยสงสารมั้ง เลยซื้อแอร์ติดให้แต่ค่าแอร์ก็หารสองอีก โชคดีรึป่าวเนี่ย คิดแล้วก็งงๆ

ฉลองการอยู่ด้วยกันและ เจนอยากให้เขารู้จักเพื่อนๆบ้างเลยนัดเจอเพื่อนเก่า ที่ลานเบียร์เราไปถึงก่อนเขาสั่งเบียร์ เป็นเหยือก เจนบอกว่าเราน่าจะสั่งเทาเวอร์นะคือสั่งแบบใหญ่เลย เพราะสี่คนน่าจะพอดี เขาบอกเราไม่จำเป็นต้องซื้อให้เพื่อนนี่เพราะเดี๋ยวเพื่อนก็ซื้อเอง พอเพื่อนเจนมาไม่เห็นสั่งเบียร์เลยจัดมาเทาเวอร์นึง ฉลองเพื่อนสละโสด แต่เพื่อนของเจนดูเหมือนจะห่วงใยเจนก็กระซิบ กับเจนว่า ทางเจนดูเหมือนไม่โรยด้วยกลีบกุหลาบนะ

เจนแบ่งรับแบ่งสู้เกิดมาก็ครั้งเดียวจะกลัวอะไร

ตอนที่ 5 ผลดอกรัก

หลังจากนั้น เราก็มีการไปเที่ยวที่นั้นที่นี้ตามปกติและเราได้ไปเที่ยวที่เขมรด้วย นี่แหละการมีสามีฝรั่งและที่เราได้เกินเพื่อนคือเราได้ไปเที่ยวคะ

หลังจากไปเที่ยวเขมร เจนชวนเขากลับบ้านที่ต่างจังหวัดตอนสงกรานต์ โดยรถยนต์ส่วนตัวของเจนเองคะ ทำงานทำการก็มีเงินเก็บไว้ซื้อข้าวของที่จำเป็นบ้าง และเจนก็ไม่ได้รวยอะไร เจนมีรถยนต์ขับแต่ เป็นรถมือสองค่ะ เป็นรถที่เพื่อนขายต่อให้ เจนซื้อเงินสดคะ 150000บาท เงินเจนเองคะไม่ใช่เงินฝรั่งไม่ใช่เงินของแฟนเจนคะ

การไปเยี่ยมบ้านของเจน ครั้งนี้ดีนะที่เขาไปด้วย เขาก็ช่วยออกค่าน้ำมันครึ่งนึงอีกแล้ว

พอกลับไปถึงบ้านก็อีกแหละ การพาหนุ่มกลับบ้านในครั้งแรกนี้ ญาติพี่น้องมองแบบค้อนๆๆ หาให้ดูหนุ่มกว่านี้ไม่ได้รึ เจนได้แต่ยิ้มๆๆ

วันสงกรานต์ก็เป็นวัน สำคัญซินะสำหรับคนสูงอายุ!!!

ตอนอาบน้ำผู้เฒ่า!!!! เขาโดนจับให้นั่งแถวด้วยเพราะอายุได้อยู่ เขาประทับใจมาก มีความสุข แต่ตามธรรมเนียม ต้องมีผ้าใหม่ให้และแจกเงินผู้เฒ่า เจนถามว่าจะร่วมใส่ซองกับเจนไหม๊ จะเอาให้พ่อกับแม่เจน

เขามีคำถามทันทีทำไม เจนบอกเป็นการเเสดงความรักและความเคารพ ตามประเพณี เขาเลยส่งให้1000 ส่วนเจนให้ 2000รวมเป็น3000

ดูน้อยแต่ก็น้ำใจนะ!!!

เราไม่ได้พักที่บ้านเพราะไม่สะดวก โรงเเรมห่างจากบ้าน5กม. ก็สะดวกเดินทางมาหาแม่ที่บ้านทุกวัน เราไม่ไปเที่ยวไหนกันไกลเพราะตั้งใจมาเยือนบ้านจริงๆ

ตอนที่พาเขาไปเที่ยวสงกรานต์ที่บ้านเจนยังดื่มบ้าง นั่งท้ายรถกะบะเที่ยวสงกรานต์อย่างเมามันส์ บ้าง อย่างสนุกสนาน

หลังจากนั่นเจนกลับกรุงเทพและเมนต์ไม่มา เลยไปตรวจพบตั้งครรภ์แล้วอายุครรภ์ 6 สัปดาห์ เจนดีใจมากอยากมีลูก เพราะเห็นหลายคนมีลูกเป็นลูกครึ่ง น่าตาน่ารักมาก เจนก็อยากมีบ้าง เจน ตั้งใจว่าถ้าแฟนไม่อยู่อย่างน้อยเจนก็มีลูกเป็นเพื่อน เพราะลูกจะอยู่กับเราเป็นเลือดของเรา เป็นคนของเราอย่างสมบูรณ์คะ

ตอนที่ 6 ท้องอยู่คนเดียว หลังเป็นอันทราบแน่นอนแล้วว่าท้อง อาการดีใจ กังวลใจและไม่แน่ใจว่าจะดูแลเค้าได้ไม๊ ความเครียดของเจน มันประดังประเดเข้ามา เจนมีความสุข ปนกังวลปนเครียด รู้สึกกลัวเพราะไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเจนในอนาคต ส่วนตัวแฟนของเจนนั้นก้ไม่ได้แสดงความคิดเห็น หรือออกปากอะไร เพราะตัวเขาเองอายุเยอะ ไม่มีเงิน เขามีแต่ตัวเค้าเอง เขาคงช่วยอะไรเจนและลูกไม่ไดมากนัก นี่แหละมาดามเจนที่สาวๆอิจฉา!!! หลังจากที่เจน ท้องได้สามเดือนแฟนของเจนอยู่ครบหกเดือนเขาก็กลับไปอยู่แคนนาดา เอาละซิต้องอยู่คนเดียว ท้องโตๆ และยังต้องทำงานด้วย เจนเตรียมตัวเป็นแม่ของลูกอย่างดี อ่านหนังสือการปฎิบัติตัวของแม่ กินอาหารบำรุง เข้านอนเป็นเวลา ทุกอย่างที่หนังสือแนะนำเจนทำหมด ดูแลตนเองเป็นอย่างดีเพราะต้องการให้ลูก ต้องการให้เลือดเนื้อของเราออกมาสมบูรณ์ สำหรับการไปตรวจครรภ์ตามโปรแกรมที่หมอนัด นั้นเจนไปอย่างไม่มีขาดตกบกพร่องเพราะความที่เจนเองท้องตอนอายุมาก แล้ว คือเจนอายุ 41 ปี ส่วนสามีหนุ่มคุณภาพ และเหาะกลับไปแคนนาดาแล้วนะ 60 เองคะ การที่เราตั้งครรภ์ตอนอายุเยอะนั้น ความวิตกกังวล มันสูงนะคะ กลัวผิดปรกติที่อาจขึ้นกับลูก หรือการคลลอดผิดปกติด้วย เจนท้องโตอยู่คนเดียว นอนหนาว พูดกับลูกในท้องคนเดียวจนใ ใกล้คลอดสามีก็มาพอดี

ตอนที่ 7 ลูกจ๋า แฟนมาเมืองไทยตอนเจนใกล้คลอด

เจนเลือดคลอดรพ.รัฐบาลเพราะเสียค่าใช้จ่ายน้อย แล้ววันทีคุณหมอนัดผ่าคลอดก็มาถึง คือวันที่14 แต่เจนรอคลอดเป็นวันเลยค่ะ เจนได้ผ่าคลอดจริงๆตอนวันที่15 เวลา 17:00 ลูกเจนตัวเล็ก น้ำหนักแค่ 2.4ก.ก. แต่ก็สมบูรณ์ดี

หลังคลอดเจนพาลูกกลับมาอยู่ที่อพาทเมนท์เล็กๆที่เช่าอยู่ รู้สึกสงสารลูกจังมันคับแคบเกินไป จนทำทุกอย่างเอง ไม่ได้จ้างใคร หลังครบกำหนดลาพักคลอด 3เดือน เจนต้องกลับไปทำงานต่อ งานเข้าละ สามีก็กลับแคนาดาแล้ว เจนหาคนเลี้ยงลูกได้ก่อนสามีกลับเพียง1 อาทิตย์ พอดีพี่เค้าเลี้ยงหลานซึ่งรุ่นเดียวกับลูกสาวเจนเลย โชคดีลูกสาวเจนเลี้ยงง่าย ไม่งอแง เช้าหิ้วกระเช้าใส่ลูกไปส่งพี่เลี้ยง แล้วไปทำงาน เย็นเลิกงานก็รับลูกกลับบ้าน ชีวิตส่วนใหญ่จะยู่กันสองคนแม่ลูกในห้องเล็กๆ สามีกลับมาอีก ตอนลูกอายุ4ขวบ เป็นลูกฝรั่งนี่นา ออกเที่ยวตากแดด ตั้งแต่ยังเดินไม่ได้ เราเริ่มพาลูกเที่ยว เหมือนครั้งที่เจนและสามีเที่ยวกันก่อนมีลูก สนุกไปอีกแบบ แม่ลูกอ่อนตลอนทัวร์ ชีวิตเจนยุ่งวุ่นวายอยู่กับลูกจนลืมติดต่อเพื่อนฝูงไปเลย เจนกลัวว่าจะพลาดพลั้งเพราะไม่เคยเลี้ยงเด็กมาก่อน แต่เจนก็ทำได้ดี สามีชมค่ะ

ตอนที่ 8 ชีวิตเพื่อลูก

ทุกวันนี้น้องเริ่มเข้าโรงเรียน และปลี่ยนโรงเรียนตาม ความสามารถของเจนเป็นตัวตั้งในการจ่ายค่าเทอม ค่ารถ ค่าอาหาร เพราะทุกอย่างต้องหารสอง ถ้าส่งลูกไปเรียนรร.แพง เจนก็ต้องหาเงิน จ่ายส่วนของเจนที่ต้องรับผิดชอบ ดังนั้นเงินเดือนแค่สองหมื่น จ่ายค่าเช่าห้องแอง อาหารซื้อกินเอง ค่าน้ำมันรถ ค่าประกันชีวิต รายได้น้อยแต่รายจ่ายเยอะมาก เจอค่าใช้จ่ายลูกหารสองเข้าไปอีก ชีวิตคุณแม่ของเจน ช่างยากเสียจริง แต่สู้ค่ะ ตอนนี้อยากสู้เพื่อให้ลูกได้มีโอกาส ทางการศึกษา ในประเทศที่มีมาตรฐานดีๆแบบที่แคนาดาซึ่งเป็น บ้านของพ่อน้องเองค่ะ

ตามที่ท่านสมาชิกแฟนคลับได้อ่าน มาดามเจนมีลูกสาวกำลังน่ารักเลยคะและอยากให้ลูกที่มีสัญชาติแคนนาดาไปอยู่ต่างประเทส แต่สามีวัยเกษียน กินเงินของรัฐ การันตีให้มาดามเจนไปอยู่ต่างประเทศไม่ได้ ใครมีอะไรแนะนำมาดามเจนไหมคะ ที่จะทำให้เธและลูกไปอยู่ต่างประเทศ ที่แคนาดาได้คะ คำถามที่ มาดามเจนได้เขียนไว้คือ #ในเรื่องของการที่จะไปอยู่ที่แคนาดากับสามีนั้นตัวสามีเองไม่สามารถ สปอนเซอร์เราได้เพราะเกษียณแล้ว และอยู่apartment ของรัฐบาล จ่ายค่าเช่าแค่ 30% ของราคาเช่าจริง ตัวสามีบอกกับเราว่าให้หาหนทางไปเอง ตอนนี้รู้แต่ว่าอยากลองสู้ดูค่ะ เพราะอยากให้ลูกสาวไปเรียนหนังสือ ตอนนี้มืดแปดด้าน มีใครมีความรู้และประสบการณ์ดีๆๆๆ ช่วยแนะนำด้วยค่ะ